Een verslag van onze rondreis door West-Amerika en Florida

Vrijdag 9 Augustus: Weer naar huis


Het is tijd om weer naar huis te gaan.
Ik had de wekker een uurtje eerder gezet en om 7 uur stond ik naast mijn bed.
Zelfs Paul had zijn wekker gezet.
Wij vinden het prettiger om wat eerder op te staan en rustig aan te doen dan alles haastig op het laatste moment op te ruimen.
We hebben rustig ontbeten en de laatste broodjes werden gesmeerd voor onderweg.
Gelukkig hadden we niet veel over en hoefden we niet veel weg te gooien.
Er was ons gevraagd om de bedden af te halen en om de handdoeken in de wasmachine te doen.
Ik weet dat iemand het huis komt schoonmaken, maar ik vind het altijd prettig om alles netjes achter te laten. Dus we hebben het huis even snel schoon gemaakt.



Alle laatste dingen werd in de koffers gestopt en we zaten beide boven het gewicht. Hahaha, dat hadden we wel verwacht na al onze shop uitstapjes.
We verwisselden wat spullen en in de rugzak werd ook volgepropt. Uiteindelijk paste alles en zaten we beide onder het toegestane gewicht. Dat was ook weer een zorg minder.



We keken alles nog eens na zodat we niets zouden vergeten. De wasmachine en de vaatwasser stonden aan en nu konden we echt vertrekken.
Het waren drie fantastische weken in dit huis. We hebben ons er echt vermaakt.




Het was 10 uur en we hoefden de auto pas om 2 uur in te leveren. We hadden dus nog even de tijd.
Paul had de GPS naar een winkelcentrum ingesteld. Maar wel via een omweg. Zo konden we nog even genieten van de omgeving.



Helaas was het de verkeerde Mall. Dit was “the Mall of the Millennium”. Een winkelcentrum vol luxe winkels. We wilden naar het winkelcentrum met onder andere de Disney winkel. Even een oeps momentje hahaha. Het andere winkelcentrum zat een stukje verder weg en we hadden geen zin om daar heen te rijden.


Dus hebben we ons vermaakt in dit winkelcentrum. Misschien ook wel goed, want de portemonnee bleef in de tas hahaha.
We liepen er rond in onze spijkerbroeken en truien. Mensen zullen wel gedacht hebben: wat een rare toeristen hahaha.



We besloten om richting vliegveld te rijden. Het is beter om daar iets eerder aan te komen dan je te haasten.
In de auto hoorde ik een zacht gesis. We hadden onze laatste frisdrank in lege waterflesjes gedaan. Hierdoor stijgt het koolzuur en als je het flesje open doet hoor je een plop. Ik dacht dat het gesis van een flesje kwam en opende voorzichtig de flesjes die tussen ons in stonden.
Plots hoorden we een plof op de achterbank. Het flesje in de rugzak van Paul was opengeschoten hahaha. Gelukkig zat het flesje aan de zijkant van de rugzak en was hij niet opgevallen. Voorzichtig heb ik de rugzak gepakt en het flesje gesloten. Er zat een beetje Sprite op de bekleding, maar de schade viel heel erg mee. We moesten er om lachen. Dit hadden we nog niet eerder meegemaakt.



Om 1 uur hebben we de auto ingeleverd. Paul heeft aangegeven dat we aangereden waren en de medewerkster keek naar de kras. Ze maakte een aantekening en heeft de meterstand opgeschreven. Ze heeft er verder niets over gezegd. Waarschijnlijk zullen we er niets meer van horen.


Bij de balie van Delta stond een kleine rij. We moesten onze boarding passen zelf uitprinten en daarna konden we in de rij voor de koffers.
Paul en ik zaten inderdaad onder het toegestane gewicht. En omdat ze het gewicht afronden hadden we beide hetzelfde gewicht. Dat was mooi!!!

Nu konden we nog even ontspannen. We hadden nog een appelmoesje. De gesmeerde broodjes hadden we al in de auto opgegeten.
We hebben een rondje langs de winkels gelopen.
Omdat Paul met zijn Figment liep hadden we veel aanspraak. Die draak zie je niet vaak en ze vonden hem allemaal erg leuk.




Bij de douane stond een wachtrij van ongeveer 20 minuten.
Natuurlijk stonden we in de verkeerde rij en duurde het een eeuwigheid.
Maar alles is goedgekeurd en we konden door naar het treintje dat ons naar de gate bracht.




We vonden onze gate en onze vlucht bleek een half uur vertraging te hebben.

Het vliegtuig was een half uur te laat aangekomen en er kwamen nog mensen uit het vliegtuig. Daarna komt de schoonmaak ploeg en dan kunnen we pas instappen.
En omdat eerst de eerste klas en alle duurdere stoelen mogen instappen, hadden we nog genoeg tijd.






Toen we eindelijk mochten instappen vonden we snel onze stoel.
We hadden nog een meneer naast ons zitten en helaas zat hij al bij het raam.
Hij was heel aardig en we hebben geen last van hem gehad. Hij heeft de halve vlucht geslapen.
Het was een vlucht van bijna drie uur.
Paul heeft een film gekeken en ik heb naar eens serie gekeken. Onderweg kregen we een drankje en een snack.
De tijd vloog voorbij en eindelijk kwamen we aan in New York.



Nadat we waren uitgestapt was het even zoeken.
We hadden geen idee waar we heen moesten. Op onze tickets stond geen gate en we konden geen informatie borden vinden.
Bij de gate was het druk en ik vond het er een beetje rommelig uit zien.
Uiteindelijk vonden we een bord en het bleek dat we bij gate B 39 moesten zijn. En we stonden nu bij C.
We moesten dus naar een andere gate en gingen op zoek naar de verbinding naar die gate.
Uiteindelijk kwamen we aan bij ons transport. Het bleek een bus te zijn. Na alle treintjes was dit een verrassing haha.
Onze pursers uit het vliegtuig zaten ook in deze bus. Blijkbaar hoeven zij het vliegtuig niet schoon te maken haha.


Na een korte rit kwamen we aan bij gate B.
Nu nog naar nummer 39. Natuurlijk begonnen we op nummer 1.
Gelukkig hadden ze loopbanden waardoor het een stuk sneller ging.



Omdat we in Orlando vertraging hadden moesten we ons een beetje haasten. We proberen altijd iets te eten op onze tussenstop, maar dat ging nu niet lukken. Gelukkig heb ik altijd iets te snacken in de rugzak.



Er stond al een rij om in te stappen, maar ook hier beginnen ze met de eerste klas. Dus konden wij nog even blijven zitten.
Uiteindelijk gaven ze aan dat iedereen kon instappen en gingen we in de rij staan.
We vonden onze stoelen aan het eind van het vliegtuig. Lekker achterin hahaha. Gelukkig zat er een stel achter ons dus zaten we niet helemaal achterin.

Het heeft een eeuwigheid geduurd voordat we opstegen. Blijkbaar waren we niet de enige die wilden opstijgen.
Maar het had wel een voordeel. Ondertussen was het namelijk al donker geworden.




Dus toen we opstegen zagen we alle lichtjes van New York. We konden alle wolkenkrabbers zien.
Helaas kon ik met mijn camera geen mooie foto’s maken. En Paul was aan het filmen. Dus geen mooie foto’s van New York.


Maar wel van andere mooie lichtjes. Er waren weinig wolken dus ons uitzicht was fantastisch. Het leken wel kerstlichtjes. Volgens Paul zaten we weer in de attractie van Peter Pan hahaha.


Het nadeel van achterin zitten is dat je als laatste te eten krijgt.
Het was ondertussen al 22:00 uur en we hadden enorme trek gekregen.
Ik vroeg om kip en ook Paul wilde graag de kip. Helaas had ik het laatste bakje en Paul kon alleen nog pasta krijgen. Dan maar de pasta.
Er bleken champignons in te zitten en zo belande de pasta bij mij en de kip bij Paul.
Het smaakte prima en als je honger hebt eet je alles.



Ik heb een film gekeken en Paul heeft een paar series gekeken.
Daarna probeerden we iets te slapen.
Echt slapen doen we niet, maar het is fijn om de ogen even te kunnen sluiten.
Uiteindelijk hebben we toch een tijdje kunnen uitrusten, want toen ik mijn ogen weer opendeed hoefden we nog maar anderhalf uur te vliegen.
We waren al bijna bij Ierland.



Tijdens de vlucht dimmen ze het licht zodat mensen kunnen slapen. Nadat we wakker werden ging het licht weer aan. Blijkbaar waren er meerdere mensen wakker geworden en waren we klaar voor het ontbijt.
Deze bestond uit een broodje, yoghurt en kaas. Niet echt bijzonder, maar wel lekker.



Nederland kwam steeds dichterbij en plots zag Paul het strand.
Nu kon de landing ingezet worden.



De piloot had ons al gewaarschuwd dat het een schokkerige landing zou worden. Het waaide erg hard in Nederland en er kwam ook regen.
Dit hebben we gevoeld. Het was een hobbelige rit. Ik voelde het dan ook in mijn buik.
Ik was blij dat we eindelijk aan de grond stonden.
We waren weer in Nederland.

Het uitstappen ging vlotter dan verwacht.
Meestal gaat iedereen staan om zijn tas te pakken en moeten ze nog heel lang wachten voordat ze kunnen uitstappen. Nu ging alles beste snel en voor we het wisten mochten ook wij uitstappen.
We dachten even dat we de laatste waren die uit het vliegtuig stapten, maar er was nog een knul die net voor ons uitstapte en er zat nog een oudere dame te wachten op een rolstoel.

Nu konden we naar de douane en de koffers ophalen.


Het was druk bij de douane dus stonden de mensen in de rij.
Een medewerkster vroeg of er mensen waren met een Nederlands paspoort die ouder waren dan 16 jaar. Dat waren wij en we mochten naar de zelfscan.
Er stond inderdaad een rij bij de douane en niemand bij de zelfscan. Dat was mazzel en we konden dus snel door naar de koffers.

We zagen paps en mama al staan bij het raam en we werden enthousiast begroet.


We gingen bij de kofferband staan en de eerste koffers kwamen al tevoorschijn.
Gelukkig hoefden we niet lang te wachten. We zagen Paul z’n koffer al verschijnen. Die van mij er achteraan. Ze komen bijna altijd tegelijkertijd aan.



We hoefden niets aan te geven en konden door de schuifdeuren naar buiten waar paps en mams stonden.
Ze hebben een tijdje staan wachten en helaas konden ze ons vliegtuig niet zien omdat het panoramadek dicht was. Dat was wel een beetje jammer.


Nu konden we echt naar huis.
En het was duidelijk dat we weer in Nederland waren. Het regende hahaha

Bij aankomst zagen we dat Sandra, Jeroen en Dylan ook aankwamen. Dat was een extra verrassing.
Mams had taart en koffie en we hebben gezellig bijgekletst.



Rond half één was het tijd om naar huis te gaan.
Paul en ik waren moe en zijn nog even naar bed geweest.
We hadden om 5 uur afgesproken bij paps en mams thuis voor een lichte maaltijd.
Daarna hebben de rest van de avond gezellig zitten kletsen over de vakantie.


Vooral Buster was heel blij dat het baasje weer terug was.



We hebben de laatste drie weken genoten.
Het weer zat af en toe niet mee en we hebben flinke buien gehad. Maar dat mocht de pret niet drukken. We waren tenslotte op vakantie.
IT WAS AMAZING!!!!!!
We hebben leuke dingen gedaan en veel nieuwe plekken bezocht.
Het was een vakantie om nooit meer te vergeten!!!!!