Een verslag van onze rondreis door West-Amerika en Florida

Maandag 10 Augustus: Epcot

We kunnen in deze vakantie nog 3x een Disneypark bezoeken. En vandaag werd dat Epcot.
Ook al zijn we er al een paar keer geweest, het blijft een leuk park.
Op het weerbericht hadden ze ook mooi weer voorspeld.
Na een ontbijtje konden we op weg en rond elf uur liepen we het park in.


We begonnen dit keer bij de attractie van Nemo.



Na het ritje in de schelpjes (de karretjes waar je in moet zitten) kom je uit bij een aquarium.
We genoten van de rit. Hij blijft leuk en wat ik het leukste vind is dat je aan het eind langs een echt aquarium gaat. Daarin zwemmen ook alle vissen uit de film.





Nadat we uitgestapt waren konden we het aquarium gaan bekijken.
Deze hadden we de vorige keer niet goed kunnen doen i.v.m. tijdsgebrek.
Maar nu hadden we alle tijd van de wereld en nadat we Nemo hadden uitgezwaaid liepen we langs de aquaria en bekeken alle vissen en zee dieren.




De Manatee ’s werden net gevoerd en er werd meteen een verhaaltje verteld over hoe ze de dieren hadden gered en ze verzorgden.
Als de dieren sterk genoeg waren werden ze terug de natuur in gebracht.
Ze hebben hier veel verschillende vissen en het is ook nog leerzaam.





Grappig dat alle kinderen niet weten hoe de vissen in het echt heten, maar ze bij de naam van de film noemen.
Bij de clownsvissen hoorden we alleen maar: Kijk daar is Nemo!




Later zouden we terug komen voor een andere attractie die op ons lijstje stond.




Naast het aquarium ligt het gebouw: The Land.
Hier vind je van alles wat te maken heeft met de natuur. Ze hebben er een populaire attractie: Soarin, maar die zouden we later op de dag pas doen i.v.m. een fastpass (normale wachttijd is ongeveer 60 minuten)
We hebben wel The Circle of Life bezocht. Een film met Simba en vrienden. Samengevat gaat de film over het milieu en hoe we daar beter mee om moeten gaan.
Een film met een boodschap hahaha.





Na deze geweldige film liepen we weer naar buiten en zagen dat de wachtrij bij Figment maar 5 minuten was.
En hier worden we altijd vrolijk van. Zowel van de wachttijd als van Figment.
Paul begon al enthousiast het melodietje mee te zingen.
We konden inderdaad snel instappen en we reden vrolijk door verschillende laboratoria en zagen overal Figment verschijnen.
Dit blijft een leuke attractie.
Dit keer hebben we geen eigen Figment gemaakt. Eén keer is wel genoeg.









Het was tijd om naar onze eerste fastpass te lopen.
Het was Spaceship Earth.





Dit blijven we leuk vinden. Niet zozeer om de rit zelf, maar om het grappige filmpje aan het einde.
We hebben er weer iets leuks van gemaakt.
Dit keer waren we op wintersport en ik brak mijn arm.
Gelukkig kon de chirurg op afstand mijn arm repareren en kon ik, na een kopje warme soep, weer verder skiën. Wat hebben we weer gelachen.
Na de rit zagen we ons zelf op de grote wereldbol en even later “vlogen” we naar Nederland.
We hebben onze kaart laten opsturen zodat iedereen kan zien hoe leuk wij het hebben in de toekomst hahaha.








Via de giftstore liepen we richting de landen. We hadden trek gekregen en zochten een leuk plekje op te eten.
In Engeland konden we gelukkig in de schaduw zitten.
Paul had een beetje pech, want hij was gebeten door een mier. De bult was rood en het jeukte. Gelukkig trok het later weg en is het toch nog goed gekomen.





We liepen weer terug naar The Land, want onze tweede fastpass ging bijna in.
We gingen naar Soarin. Dit is een attractie waarbij het lijkt alsof je in een deltavlieger zit. Je vliegt dan over California. Dit is voor ons dubbel genieten, want wij zijn daar op veel plekken geweest.
Je hangt een paar meter boven de grond en ik vind dat in het begin altijd even eng. Maar als het eenmaal begint vergeet je alles om je heen en kun je genieten van het prachtige uitzicht. Je ruikt zelfs de sinaasappelen als je over de velden vliegt. Ook de bomen in het bos kun je ruiken. Dit is echt een geweldige attractie!




Na Soarin zijn we in de rij gaan staan voor Living with the Land.
In deze attractie zit je in een bootje die door de kassen van Epcot gaan.
Je leert er hoe je nog beter gebruik kan maken van de natuur.
Er is zelfs een mogelijkheid om er achter de schermen te kijken, maar dat hebben we toch maar niet gedaan.












Na deze geweldige attractie liepen we bij “Turtle Talk with Crush” naar binnen.
We hadden hier een fastpass voor, maar die hoefden we niet te activeren omdat de show net ging beginnen. Helaas waren onze plaatsen niet zo best, maar het was wel weer lachen. Het is een interactieve show waarbij je kunt kletsen met de schildpad uit de film Finding Nemo. De techniek die ze hiervoor gebruiken is erg knap. Het is namelijk net alsof je echt aan het kletsen bent met een schildpad. Je kon vragen stellen die Crush netjes beantwoorde. Vorig jaar heeft ook Paul nog een vraag gesteld, maar dit jaar waren het alleen de kindjes vooraan die aan de beurt kwamen.
Helaas waren we in de haast vergeten foto’s te maken. Gelukkig zijn deze wel terug te vinden in het verslag van vorig jaar hahaha.

Na deze attractie besloten we alle landen nog een keer te bezoeken.
Dit keer sloegen we rechtsaf bij het grote meer. En begonnen in Canada.
Via Canada kwamen we aan in Engeland.
We hadden alles hier al bekeken en liepen door naar Frankrijk.


Ook hier liepen we door, net als Marokko die hiernaast lag. Deze landen hebben we bezocht en we hadden geen rede om dit nog een keer te bekijken.
Wel zijn we gestopt bij Japan.
Hier hebben ze een leuke winkel waar ze allerlei grappige dingen uit Japan verkopen. Voornamelijk spulletjes uit animatie/ tekenfilms.
We hebben nog even bij de Mikimoto Pearls gekeken. We kregen uitleg hoe de parels gemaakt waren. Met mijn achtergrond als juwelier wist ik dit natuurlijk al en alles wat zij vertelde klopte dan ook.
Paul had wel weer wat geleerd vandaag hahaha.


Alle spulletjes die ze hier verkochten zijn erg leuk en vooral erg schattig. Helaas waren de prijskaartjes dat niet en hebben we niets gekocht.



We hadden wel veel lol bij de snoepjes afdeling.
Voor ons zagen veel dingen er raar en vies uit, maar de Japanse dames die achter ons stonden hadden zeer enthousiast. Geen idee wat ze zeiden, maar aan hun stem te horen kwamen ze veel bekende dingen tegen. Zij hebben goed ingeslagen.
De groene Bros en Kitkat’s hebben we ook maar laten liggen.





Na Japan was Amerika aan de beurt.
We besloten de show over te slaan en hebben alleen de giftstore bezocht.


 We hadden als snack een zak met suikerspin gekocht.



Ik een roze en Paul een blauwe. Het smaakte heerlijk, maar Paul kreeg er wel een blauwe tong van hahaha.
Het was zo’n grote zak dat we hem niet op kregen. Nu hebben we nog iets lekkers voor later.

Na Amerika kwam Italië en hier besloten we even rond te kijken.
We hoorden muziek en zagen dat er vaandelzwaaiers aan kwamen.
We hebben nog even staan kijken. Erg knap van de mannen. Ik zat stiekem te hopen dat ze een vaandel zouden laten vallen. Gelukkig voor hen is dat niet gebeurt.







We liepen door naar Duitsland.
We werden aangesproken door twee meisjes die hier werkten. Ze vroegen of we onze pins wilden ruilen.
Zolang ze geen Aladdin hebben willen wij niet ruilen.
We hebben wel even gezellig geklets. De meisjes kwamen ook uit Duitsland en vonden het leuk dat wij een paar woordje Duits konden.
Eén van de meisjes sprak ook een woordje Nederlands. Na een paar keer herhalen en een vertaling naar het Duits verstond ik opeens: Roken is Dodelijk. Wie haar dat geleerd heeft is onbekend en het waarom al helemaal. Wij hebben ze Tot Ziens geleerd. Veel beter natuurlijk.


We namen afscheid en vertrokken naar het naastliggende land: China.
Hier hebben we in de giftstore rond gelopen.
Ik zag er veel dingen die we vroeger ook hadden.
Er is een tijd geweest dat de Chinese printjes helemaal in waren.




Na China was Noorwegen aan de beurt.
We liepen de winkel in en kwamen aan de praat met een echte Noorse. Het was een gezellig onderonsje. We waren het er over eens dat wij Europeanen veel lekkerder eten hadden dan hier in Amerika. Gelukkig voor ons gingen wij over een paar dagen alweer naar huis. Zij zou hier nog een jaar blijven.
Het is wel een ervaring om zo een jaar in Amerika te blijven. Dat kan ze straks mooi in haar CV zetten.




Na Noorwegen kwam het laatste land alweer in zicht: Mexico.
Hier hebben we natuurlijk de attractie met de drie Caballero’s bezocht. Dit is altijd weer een feestje.










We zagen op de Disney app dat de attractie van test track een wachtrij had van 30 minuten. Dat was mazzel!
Snel liepen we er naar toe en gingen in de rij staan.




Het ging redelijk snel en voor we het wisten stonden we weer een auto te ontwerpen.
Geen milieu vriendelijke dit keer, maar een echt race monster.
Paul vond geel wel een mooie kleur voor mij (ik vind namelijk alle dure/raceauto’s in die kleur lelijk).


We konden weer in een rij, maar deze ging gelukkig sneller dan de vorige.
We konden in onze test auto stappen en gingen op weg.
Onze auto stond na een paar test steeds op de tweede plaats. Niet zo gek, want Paul had alleen rekening gehouden met de snelheid. Verder was onze auto helemaal niet geschikt om op de markt te brengen hahaha.
Toen we echt gingen racen wisten we dat we hiermee zouden winnen.
En ja, onze auto was het snelst.
Helaas zaten we dit keer niet in de top 5. We hadden dus een snellere auto kunnen maken.
Maar we waren best trots op die van ons.
Natuurlijk moesten we weer op de foto met onze fantastische auto en de foto’s werden steeds hilarischer. Ik kon mijn lach niet meer inhouden als ik een nieuwe pose moest aan nemen.





Het was ondertussen al 8 uur en we hadden besloten om niet te blijven voor het vuurwerk.
Deze show vinden wij het minst mooi.
Op weg naar de uitgang zijn we nog één keer in Spaceship Earth geweest.
Paul dacht een grappige pose aan te nemen, maar de foto pakte niet. Hij had niet in het licht gezeten. Uiteindelijk zat ik dus alleen in het filmpje. Paul is het meisje met het roze haar.
Ik had nog zo tegen Paul gezegd: je mag wel in het licht kijken, maar er niet ingaan hahaha.








Op onze terug reis zijn we bij Burger King gestopt om twee Whoppers te halen.
Deze hebben we snel opgegeten, want we wilden nog naar Downtown Disney.


Hier is het in de avond altijd erg gezellig.
Er was nog genoeg plek in de parkeerplaats en we liepen richting Disney winkel.
Onderweg zagen we alle winkels mooi verlicht en er waren straat muzikanten aan het spelen.
Het was gewoon één en al gezelligheid.








We hebben een paar Disney winkels bezocht, maar wat wij zochten hadden ze niet. Misschien straks in Magic Kingdom.
Het was in ieder geval een leuk uitje.


Morgen gaan we weer naar Disney. We gaan naar Animal Kingdom.

3 opmerkingen:

  1. Dat voorstuk van Epcot blijft toch altijd leuk! Vies he, al die snoepjes in Japan. Steven heeft er vorig jaar zo over getwijfeld, maar heeft ze toch niet gekocht. Ze zagen er zo niet lekker uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi hoi wat genieten jullie daar toch. En wij genieten hier lekker mee hihi. Groetjes en nog veel plezier de laatste dagen Poekie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Omdat jullie al een paar keer in Epcot zijn geweest,weten jullie nu precies wat leuk is en wat minder leuk is. Daarom sla je de ene attractie over en geniet je extra van de andere. En elke keer zie je toch weer wat nieuws. Gezellig dat jullie 's avonds nog even naar Downtown Disney zijn gegaan,daar was het de vorige keer ook zo'n gezellige boel,haha!

    BeantwoordenVerwijderen